Weer thuis!

Na 100 dagen Spanje en 8500 km zijn we weer terug in Utrecht. Wel wennen hoor, om na bijna 100 zonnige en warme dagen ineens weer in koel Hollands weer te zitten! Onze streeploos bruine tintjes beginnen alweer te bleken.

De laatste week op de camping aan de Costa Brava was heerlijk relaxed.
's Ochtends bleven we op de camping en struinden de kinderen met hun Hollandse en Catalaanse amigos en amigas in campingtenue rond. Vooral met Nina klikte het erg goed en ze kwam dan ook gezellig bij elke dag ons op haar speciale Nina-stoeltje kletsen. Jop heeft zich op late avonden bij een Nederlands echtpaar het Amerikaans jokeren eigengemaakt! Na het middageten, om een uur of vier gingen we op pad naar een strandje, kasteeltje, museumpje of plaatsje en tussen 9 en 10 schoven we aan de blauwe campingtafel (waarvan inmiddels twee stoeltjes zijn doorgezakt) voor een lekkere Spaanse hap.
Wel elke avond laat naar bed, want het Spaanse leven ging wel tot een uur of half 1 door. Rondrennende peuters, late barbecuers, ruziënde stellen…

De Costa Brava (wat ‘wilde kust’ betekent), doet zijn naam eer aan. We hebben een prachtige rit gemaakt langs verschillende baaien en watertandende vergezichten over de Middellandse Zee.

Maar ja, aan alles komt een eind… En daarom hebben we het eind ook maar leuk gemaakt. Na een dag inpakken en thee bij onze Barcelonese overburen, zijn we zondagochtend aan de terugreis begonnen. Toevallig kwamen we erachter dat Jip en Fien aan het kamperen waren bij Beaune, in Midden-Frankrijk. Na een dag volop sms-en met Hester, draaiden we zondagavond camping Etang sur Arroux op. De kinderen waren in de veronderstelling dat we even wat gingen eten in het restaurant. Errug leuk natuurlijk om elkaar weer te zien! Na een heerlijke coq au vin met Franse live-muziek konden we in de kant-en-klare huurtent rollen, wat wil je nog meer?
Na een vlekkeloze reis reden we we maandagavond rond tien uur de Coornhertstraat in, waar de grootouders ons warm onthaalden met knuffels, bloemen en eten.

En nu zijn we alweer drie dagen aan het pogen om de inhoud van al die kratten weer op een logische plek terug te krijgen. We niezen en snotteren alweer als vanouds en de kids zijn niet vergeten waar de tv en computer staan. We vinden het ook weer heel leuk om thuis te zijn, hoor. Onze grote en kleine vrienden weer te zien en onze voornemens van de afgelopen maanden in de praktijk te gaan brengen...

Drieënhalve maand Spanje…

Dit zullen we absoluut niet missen:
- de mieren
- de muggen en knoetjes
- de vliegen
- de Spaanse automobilisten
- de cyste, de zere knie, de ontstoken oren en de jeukbulten

Wat zullen we heel erg missen:
- zo’n beetje de hele dag buiten leven
- niet zo veel moeten
- bijna elke dag zwemmen
- gazpacho en aïoli
- de Mercadona (de AH van Spanje)
- de prachtige natuur
- samen avonturen beleven en genieten
- de Spaanse klanken en temperaturen
- de Spaanse rust én de hectiek
- ons dagritme
- en natuurlijk jullie leuke, warme, meelevende en jaloerse reacties op deze site!

Bueno, als je nog eens de volledige en ongekuiste versie van onze sabbatical wilt zien of horen, kom dan eens langs voor een persoonlijke selectie uit onze 2000 digitale foto’s op 7 cd-roms en 6 uur videoband onder het genot van een bebida en een tapa!

España, ¡gracias por todo y hasta pronto!

Un abrazo muy fuerte,

Rickannemariemerijneviejop.daarzijnwe.weer