Gertrudis verovert Granada

Hola lieve lezers,


Bedankt voor al jullie leuke en meelevende reacties! Sinds Flintstones in Valencia hebben we al weer heel wat meegemaakt. Inmiddels zijn we al weer een paar dagen in Zuid-Spanje, in Granada. Maar eerst nog even terug in de tijd.
Vorige week hebben we een bezoekje gebracht aan een Spaanse basisschool (400 leerlingen van 3 t/m 12 jaar) in Enguera, in het achterland (‘el campo’) van Valencia. Ik moet meteen zeggen dat deze school niet representatief is voor andere basisscholen in Spanje, maar madre mía, wat een fantastische school was dat! We hebben een uitgebreide rondleiding gekregen van de directeur van wel twee uur. In de eetzaal eten de kinderen tussen de middag warm en kunnen kiezen uit twee voorgerechten, twee hoofdgerechten en twee toetjes. Er is een apart muzieklokaal, met podium en kasten vol muziekinstrumenten, een theaterzaal, een sportveld, nieuwe en frisse wc’s, een computerlokaal waar je met de hele klas tegelijk internetles krijgt. In de gangen en op het schoolplein is aan de muren overal kinderkunst te zien. In de aula was het resultaat te zien van een samenwerkingsproject tussen de school en een school in Leeuwarden: een landschap uit de oertijd. Het thema prehistorie en oertijd is overal in de school terug te vinden: er zijn leguanen en schildpadden en het regionale museum heeft in de school een plaatselijke afdeling geopend met allerlei archeologische vondsten. Bij de kleuters stond een broedmachine. Als de eieren uitkomen mag elke kleuter een kuikentje mee naar huis nemen. Jop en Evie hebben in de tweede klas (groep 4) gekeken en zagen dat ook de kinderen in deze klas tafels moeten leren! En in de vierde klas (groep 6) krijgen ook Spaanse kinderen uitgelegd hoe je moet rekenen met gewichten (hectogrammen enzo). En zo kunnen we nog wel even doorgaan…..

Donderdag zijn we met de trein op excursie geweest naar Valencia, een grote Spaanse stad aan de kust. Het was er 33 graden, maar gelukkig was er ook genoeg sombra (= schaduw). We beklommen de kathedraal (205 treden, aldus Jop) en proefden horchata, een Valenciaans drankje met amandelen (vies, aldus Merijn en Evie). Helaas waren we net te laat om het watergerecht bij te wonen. Wat is dat? Raad maar:

1. een Valenciaans gerecht met zeewater, olijven en Spaanse worst
2. een oude manier van rechtspraak over het water in de stad
3. een watergevecht tussen de inwoners van Valencia en dorpelingen uit de buurt

Muy bien! Inderdaad, het middelste antwoord (2). Al 1000 jaar wordt in de openlucht, voor de deur van de kathedraal rechtgesproken over problemen over het water in de stad. Er komt geen papier of ingewikkelde procedure aan te pas. Je legt je probleem uit en de rechter velt meteen zijn oordeel. Geen tegenspraak mogelijk.

Zaterdag arriveerden we dan in Granada, na een prachtige tocht. In april was het in Andalusië (= Zuid-Spanje) nog volop winter en is er veel regen gevallen. Op de bergtoppen van de Sierra Nevada ligt nog veel sneeuw! Maar nu is het hoogzomer. Ons huis in Granada is een droomhuis: http://www.granadamorisca.com . Het ligt in het Albaicín, een oude Moorse wijk tegen een heuvel in het historische centrum. Vanaf de bovenste verdieping kun je het Alhambra (heel oud beroemd Moors kasteel) prachtig zien liggen! En als het Alhambra ’s avonds dan ook nog verlicht is en er boven het kasteel vuurwerk te zien is…
Gisteren (13 mei) begon voor mij met een tweede moederdag op het balkon. Vanaf het balkon kijk je uit op de Sacromonte, de oude zigeunerwijk. Met Spaanse vrienden hebben we heel wat kilometers door de stad gelopen. Zondag staat in Spanje in het teken van eten en familie. Overal in de stad gaan mensen tussen de middag (d.w.z. een uur of twee, drie) uitgebreid warm eten met familieleden of vrienden. Wij hadden afgesproken met Mayte, Miguel en marta en met Alfonse, Rosana en Indigo. Ook wij aten ons buikje rond aan heerlijke vis, asperges, paddenstoelen en voor de kids waren er pizza’s.
Hoe doe je dat trouwens, spelen met Spaanse kinderen als je elkaars taal niet begrijpt? Eerst flink de kat uit de boom kijken en om elkaar heen draaien. Maar als je dan merkt dat het helemaal niet zo eng is als het lijkt, ga je gewoon een leuk spel doen. In dit geval gingen alle meiden (Merijn, Evie en de Spaanse Marta en Indigo) achter Jop aan en dat was garantie voor dikke pret. En ondertussen pik je dan vanzelf over en weer allerlei woordjes op. In het museum naast het Alhambra gingen we nog op piratentocht: de kinderen maakten wereldbollen, verkleedden zich als piraten en visten in de paleisvijver gouden sleutels op. In de catacomben konden ze die omwisselen voor gouden chocolademunten.
Van vandaag zijn we op ons balkon weer hard aan het schoolwerk gegaan (helaas zonder zwempauzes dit keer). Rick bereidt zich voor op de colleges die hij a.s. donderdag en vrijdag gaat geven. En nog maar drie nachtjes slapen, dan worden Jop en Evie 8! Nu gaan we op weg naar het internetcafé om dit verhaal de wereld in te sturen, mailtjes te lezen en te sturen en te internetten.
Adiós en tot de volgende keer!!!

Enrique, Ana María, Marina, Evita y Llob.